محمد البدراوى يكتب: كان معايا

حبيبى كان معايا وفجأه ملقـتوش كان حبى ومنايا كــان أملى البشوش كان فرحى وهنايا كان شوقــى وهوايا دلوقتى راح حبيبى فى مكان معرفوش حبيبى كان معايا وفجأه ملقـتوش كان نفسى أكون وياه واغرق فى بحر هواه واعيش حياتـى معـاه والفرح يكون جواه كان نفسى فى الابتسامه حبيبى ولا ملامــه حبيتــــه يامه يامه وقلبـى قـام واحتار أقوله مــع السلامـه ولا يدوق النار حبيبى كان معايا وفجأه ملقـتوش أنا عشت كتير فى عذابى مابين أهلى وأحبابى أسهر واحلم كتير وع الدنيـــا عملت حسابى أخد حبيبى وأطير واكتب واضيف لكتابى قصة حبى الكبيــــر اللى فتحتلها بابى حبيبى كان معايا وفجأه ملقـتوش عيش يا قلبى عيش وبص للأيام ده الـفرح ده مايجيش إلا مع الأحلام عيش يا قلبـى عيش وبص للأيـام يا قلبى انت فى جيش وكــل دى أوهام وارمى اللى راح من أيامك ارمى اللى راح شيــل الجراح من قدامك شيــــل الجراح وعيش ياقلبـى عيش حبيبى كان معايا وفجأه ملقتوش