من ساعتها وأنا ماشى أتخبط فى الدنيا
والساعة بتجرى ورا التانية وعمالة تزود فى القسوة
وتعبت خلاص من قسوتها
شايفانى عايش فى الضلمة والحزن معشش فى ضلوعي
سيبانى فريسة لناس ظالمة وعمالة تعد فى دموعي
الأسوة سابقه خطوتها ويوماتى بتجَرح فيا
لا الدنيا عنى بتبعدها ولا فرح بيحن عليا
ناس كتير بتجرحنى وتعبت خلاص من تجريحها
جروحها قاعدة بتتدبحنى ومابقتش قادر أسامحها
إحساس الروح سحبوه منى وجرح قلبى بيألمني
والوحده قاعدة بتقتلنى وآه من الوحده وتعذيبها
إحساس الليل صعب عليا والغربة بتقطع فيا
الدنيا فضيت حواليا وآه من الدنيا وقسوتها