القارئ محمد فؤاد الصياد يكتب: الماضى...!

الماضى كل ما أفكر فى الماضى تصحى فى القلب الزكرى فاكر أيامى معاها فاكر وأتمنى نعدها فاكر شعرها وجمالة فاكر رقة خطوتها كانت ضحكتها حكاية أسرت قلبى ببسمتها كانت قصتنا رواية....! هاكتب فى سطور حكايتنا.. كنا بنحلم تجمعنا زفة والكوشة وطرحة نحلم بأسامى أولادنا وفى بيتنا تكون الفرحة وفجأه....لقتنى لوحدى وأديا فى لحظة سابتها راحت هى وأحلامى وليالى الفرح خادتها كانت زهرة فى بستانى ياما من روحى روتها دلوقتى لم بشوفها بتوه فى عنينا الفرحه والحب بقى شىء عادى ماتت أحلامنا لبكره شوفت مع غيرها حياتى شافت مع غيرى حياتها لكن أيامى معاها عمرى أبدا ما نسيتها...