عمرو حسين يكتب : معزوفة الحب الأبدية

الحياة أحلام بتتمنى الوجود مليانة أنغام شجن وورود والدنيا ايه غير تكون.... حبيبة بتكتب قصة الخلود وحالفة لتوفى بكل الوعود ولا عمرها تخون وتبعد وبعد الفراق تقول تانى نعود وكأنها ماسكة فى ايديها عود وبتغنى أنى انا حبيبها الموعود ودا شئ مش محتاج لشهود وبتقول ... خليك معايا خليك فى حياتى يا حبيبى موجود..... خليك نطفى مع بعض الشموع دا يوم حبك انا ف الحياة لسة يادوب يا عمرى مولود وعلى قلبك أنا مسنود وهاعدى معاكى أى حدود .. وهنكسر كل السدود انا عمرى معاكى مش معدود أنا عمرى معاكى ممدود يالى أنت فى الحب وفية طفلة صغيرة مجنونة رومانسية عودها بيعزف كأنه اوركسترا أسبانية عزف بيوصف أشواقنا وبيعيش معانا أيامنا على أوتار الشعر الطويل والرمش المرسوم الكحيل وبحبك وعندى مليون دليل انى مش لاقى ليكى بديل ولما بقابلك من غير ما بحس بلاقى الايد فى الايد عشقك فى دمى بيجرى فى الشريان والوريد واسمك حروف من نور أنت قمر وبدر البدور حابك تعيشى فى غرور انا فى جمالك دا معذور أنى مش قادر أخبى الشعور عن سر جمال العيون ازاى جننتى الكون أن الملايين حواليكى تدور مكتوب أعيش حياتى مسرور ودى حاجة بتحصل واحد من المليون فى الميه ودى قصة الحب الأبدية